Κείμενο συναδέλφου που εστάλει στο email της Ένωσης Ιατρών ΕΟΠΥΥ ως απάντηση στο δελτίο του ΙΚΑ Θεσσαλονίκης
Θα μπορούσα να το εκλάβω ως προπαγανδιστικό κείμενο για την εμψύχωση των επί ένα μήνα απεργούντων συναδέλφων. Όμως αυτή η προσπάθεια εμψύχωσης δεν μπορεί να γίνεται διαστρεβλώνοντας και κυρίως χρησιμοποιώντας ανακρίβειες ειδικά όταν αυτές αφορούν άλλη ομάδα συναδέλφων .
Δεν είναι ωραίο και κυρίως δεν εξυπηρετεί την ενότητα του ιατρικού κόσμου να κατηγορείς το ψωμί των συναδέλφων επειδή χάνεις το εκτός ωραρίου παντεσπάνι.
Σίγουρα βέβαια δεν απαντάς στα ψέματα με ψέματα, αλλά με αλήθειες προσπαθώντας να δώσεις ρεαλιστικές λύσεις σε ένα σύστημα ΠΦΥ τόσο απαξιωμένο και δυσφημισμένο όσο πουθενά στον κόσμο. Δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι αποτελεί τμήμα ενός τέλειου και ιδεατού κόσμου όπου έχει απαλαχθεί από την απληστία, σκοπός των συλλογικών οργάνων θα έπρεπε να είναι η θεσμοθέτηση μέτρων που να την περιορίζουν.
Το κείμενο τέλος της ΣΕΥΠ Θεσσαλονίκης θα μπορούσε να θεωρηθεί και μνημείο ενός τρόπου σκέψης που καταρέει και που γέννησε Άκηδες, Μιχάληδες και άλλα παιδιά μέσα από τη λογική του τρεις το λάδι, τρεις στο ξύδι, τρεις και στο λαδόξυδο και πέντε στην τσέπη.
Βασικό σημείο αναφοράς είναι ότι οι συμβεβλημένοι συνάδελφοι με κατά πράξη και περίπτωση στην ΠΦΥ στοιχίζουν περισσότερο από τους επί αντιμισθία συναδέλφους τους στις πρώην ΝΜΥ του ΕΟΠΥΥ. Η θέση αυτή στηρίζεται σε σειρά ανακριβειών τις τις πιο σημαντικές των οποίων και παραθέτω:
1. Η πρώτη ανακρίβεια, για να στηρίξει ότι το σύστημα με τους συμβεβλημένους στοιχίζει περισσότερο από ότι με τις ΝΜΥ, θεωρεί ότι τα 350 εκ των λειτουργικών εξόδων των ΝΜΥ αντιπαραβαλλόμενα με τα 86εκ των συμβεβλημένων ! Αυτά δεν είναι συγκρίσιμα γιατί στα 350 εκ περιλαμβάνεται η μισθοσδοσία του υπόλοιπου προσωπικού και τα λειτουργικά έξοδα των ΝΜΥ. Η απάντηση είναι ότι ακριβώς αυτά τα έξοδα είναι που απαλλάσεται ο ΕΟΠΥΥ με το σύστημα των συμβεβλημένων, καθώτι οι συμβεβλημένοι από τα τα 86 εκ πρέπει να καλύψουν τόσο τα λειτουργικά έξοδα στα γραφεία τους όσο και τα έξοδα του προσωπικού τους καθως και τις ασφαλιστικές εισφορές. Η αλήθεια είναι ότι για περίπου τον ίδιο αριθμό εξετάσεων οι συμβεβλημένοι ιατροί στοίχησαν περίπου το ¼ του κόστους παραγωγής των αντίστοιψων υπηρεσιών από το πρώην ΙΚΑ !!!
2. Η δεύτερη ανακρίβεια αφορά το ωράριο και τον αριθμό των ραντεβού . Οι συνάδελφοι στις ΝΜΥ δουλεύουν 5 1/2 ώρες καθημερινά εκτός Παρασκευής που δουλεύουν 5ώρες. Στο ωράριο αυτό έχουν ραντεβού κάθε 10 λεπτά εκτός από ένα δεκάλεπτο ανά ώρα. Οπότε εν δυνάμη ο κάθε ιατρός μπορεί να χρεωθεί 560 ραντεβού το μήνα. Όμως όλοι οι συνάδελφοι στις ΝΜΥ δεν χρεώνονται με τον ίδιο αριθμό (λόγω ειδικότητας και επιλογών) ραντεβού και παρόλα αυτά όλοι οι συνάδελφοι των ΝΜΥ είτε χρεώθηκαν είτε όχι 560 ραντεβού πήραν ακέραια την αμοιβή τους. Αυτό βέβαια είναι κάτι που δεν συμβαίνει με τους συμβεβλημένους που αμοίβονται μόνο για τα ραντεβού που χρεώνονται για υτό και πέρσυ δεν εξαντλήθηκε η πίστωση των επισκέψεων. Εάν δεχτούμε όμως τη λογική του κειμένου, δηλαδή τη λογική των εν δυνάμη ραντεβού, εάν οι συμβεβλημένοι έκαναν 560 ραντεβού (και τα συμπλήρωναν όλοι) το κόστος θα έφτανε στο μέγιστο τα 258 εκ (πολύ απίθανον καθώτι είναι δύκολο να κλείσουν τα διακόσια ) πολύ πιο κάτω από τα 350εκ που κοστίζει σήμερα το σύστημα με τις ΝΜΥ (είτε χρεωθούν τα ραντεβού είτε όχι.). Στη πράξη οι συμβεβλημένοι έκαναν πέρσυ περί τα 13εκ ραντεβού και πληρώθηκαν από τον ΕΟΠΥΥ 6,8εκ/μήνα την ίδια στιγμή στο ΙΚΑ έγιναν μόλις 8εκ ενώ πληρώθηκαν για 42εκ./μήνα
3. Μια τρίτη ανακρίβεια αφορά τις παρακλινικές εξετάσεις. Είναι γνωστό ότι προ ΕΟΠΥΥ το τότε ΙΚΑ είχε συμβάσεις με ιδιωτικά εργαστήρια για διάφορους λόγους , με κυριότερο γιατί τα εργαστήρια των ΝΜΥ δεν επαρκούσαν για να καλύψουν τον πληθυσμό (και μιλάμε για το 50% των ασφαλισμένων όχι για το 99% σήμερα) . Οι συμβάσεις αυτές είχαν ένα πλαφόν τόσο χαμηλό που στις πρώτες μέρες του μήνα έκλεινε και ο ασφαλισμένος πλήρωνε τις εξετάσεις από την τσέπη του. Έτσι βέβαια το κόστος των εργαστηρίων διατηρούνταν χαμηλό καθώτι απέφευγαν τις δαπανηρές εξετάσεις και δεν παρείχαν ολοήμερη κάλυψη καλύπτοντας ουσιαστικά μόνο την ρουτίνα. Οι ασφαλισμένοι, όσοι είχαν υπομονή ελάμβαναν μέρος των καταβαλόμενων για τα παρακλινικά από το τμήμα παροχών του ΙΚΑ και έτσι δεν χρεωνόταν το εργαστήριο αυτές τις δαπανηρές εξετάσεις.
4. Μια τέταρτη ανακρίβεια είναι η απόδοση της χρέωση όλων των παρακλινικών εξετάσεων που έγιναν στα συμβεβλημένα εργαστήρια στους συμβλημένους Είναι γεγονός ότι τόσο οι ιατροί των μονάδων του πρώην ΙΚΑ όσο και οι πιστοποιημένοι (όπως είναι και οι ίδιοι στα ιατρεία τους-εφόσον δεν έχουν σύμβαση) έγραψαν εξετάσεις που εκτελέσθηκαν σε συμβεβλημένα εργαστήρια. Εδώ θα πρέπει να θυμίσουμε στους συναδέλφους ότι με τα 370εκ έγιναν εξετάσεις για το 98%των ασφαλισμένων (πολύ μικρό ποσό ) ενώ πριν λίγα χρόνια με το ίδιο ποσόν καλύπτονταν μόνο το 22% των ασφαλισμένων (ΟΠΑΔ). Βέβαια στην ανακοίνωση μιλούν για δαπάνη στις παρακλινικές 600εκ (χωρίς να υπολογίζουν ότι στο ποσό αυτό περιλαμβάνονται και οι φυσιοθεραπείες ) πιθανόν μην υπολογίζοντας claw back και rebate που διαλύουν και κλείνουν τα εργαστήρια. Όμως έτσι ο ΕΟΠΥΥ (κακώς γιατί έπρεπε να βρει άλλο τρόπο να καλύψει την σπατάλη στις εξετάσεις πχ κόφτη ανάλογα με το μέσο όρο της ειδικότητας) χρεώνεται συγκεκριμένο ποσόν (κλειστός προυπολογισμός) κάτι που δε θα μπορούσε να κάνει με τα εργαστήρια του ΙΚΑ γιατί θα έπρεπε να αφήσει χρέη (πχ αφήνοντας απλήρωτους τους προμηθευτές υλικών του εργαστηρίου) . Τέλος, η λογική της χρήσης ιδιωτικών πάροχων στον εργαστηριακό τομέα ακολουθούν και νοσοκομεία (πχ ΩΝΑΣΕΙΟ) του ιδιωτικού τομέα για τη διαχείρηση των παρακλινικών εξετάσεων τους.
Συνολικά εκείνο που φαίνεται από την ανάγνωση του κειμένου είναι ότι κάποιοι θέλουν να διατηρηθούν τα πράγματα όπως είναι και όχι να διαμορφώσουν τις συνθήκες για ένα πιο βιώσιμο σύστημα ΠΦΥ που να εξασφαλίζει δουλειά σε όσο το δυνατόν περισσότερους συναδέλφους
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
